Een goeie vraag. De massagevorm die we meestal bedoelen als we het over ‘Thaise Massage’ of ‘Thaise Yoga Massage’ hebben, staat in Thailand bekend als nuat phaen boran (‘ancient-style massage’). En sinds de Thaise overheid de laatste jaren deze massage actief is gaan stimuleren en reguleren wordt het steeds vaker nuat phaen thai genoemd (‘Thai-style massage’). Er zijn veel verschillende varianten van Nuat Boran, maar bepaalde karakteristieken hebben ze altijd met elkaar gemeen: de ontvanger is gekleed en wordt (zonder gebruik van olie) in op yogaposes lijkende posities gebracht. Energiebanen worden gestimuleerd door middel van druk en rekking.

In het Westen wordt massage vaak geassocieerd met ontspanning. In Thailand echter wordt nuat boran vanouds gezien als een medische behandeling en is het een integraal onderdeel van de traditionele geneeskunst. Het kan worden toegepast in combinatie met andere behandelmethodes zoals rituelen, kruiden en andere soorten fysieke manipulaties.

De legende is dat nuat boran ontwikkeld is door Boeddha’s dokter, dokter Shivago, en dat het samen met het Boeddhisme in Thailand terecht is gekomen. Veel masseurs hebben dan ook een klein altaartje voor Shivago in hun behandelruimte staan en zeggen ter ere van hem een gebed voor ze met masseren beginnen. Het is echter waarschijnlijker dat nuat boran ontstaan is uit een combinatie van invloeden uit verschillende lokale culturen, uit China, alsook uit de geneeskunst die vanuit India met het Boeddhisme meegekomen is.

In het begin van de twintigste eeuw  begonnen de Thaise traditionele geneeskunst en massagevormen in verval te raken omdat de Thai zich meer en meer op de westerse geneeskunde gingen richten. Ze werden als kwakzalverij beschouwd en werden in 1923 zelfs verboden. Maar sinds halverwege de jaren ’80 is er een revival begonnen met steun van de Thaise overheid.

Eén van de redenen waarom nuat boran weer begon te herleven was omdat westerlingen op reis door Thailand er enthousiast over waren. Ze wilden graag en veelvuldig gemasseerd worden, en sommigen wilden het ook zelf leren geven. Tegenwoordig wordt Thaise massage weer op grote schaal gegeven, vooral ook aan toeristen. Een deel van die toeristen is echter eerder op zoek naar een ‘happy end’ dan naar een traditionele massage. Daarom wordt vaak het woord ‘yoga’ toegevoegd om daarmee aan te geven dat het hier niet om prostitutie gaat.

Vanaf de jaren ’80 bleven sommige westerlingen regelmatig terugkeren naar Thailand om nuat boran te leren. Ze studeerden soms jarenlang bij Thaise meesters of massagescholen. Ze gingen de massages geven en richtten zelf scholen op, zowel in Thailand en daarbuiten, om weer aan andere westerlingen te onderwijzen.

Is het mogelijk voor een westerling om ‘echte’ traditionele Thaise massage te geven? Nuat boran is een onderdeel van een complexe complete Thaise visie op geneeskunde, waarbij naast Boeddhistische rituelen ook sjamanisme, kruiden, amuletten en voorouderverering een belangrijke rol spelen. Westerlingen kunnen met alle toewijding de massagetechnieken leren beoefenen, maar in hun opleiding wordt er weinig of geen aandacht besteed aan de andere aspecten van de traditionele Thaise geneeskunde.

Veel westerse beoefenaars hebben vaak al een bepaalde (alternatieve of reguliere) therapeutische achtergrond als ze nuat boran leren kennen. Ze zijn bijvoorbeeld fysiotherapeut, acro-yogi, shiatsu-masseur of osteopaat; vormen die elk hun eigen visie hebben op het functioneren van het lichaam en wat de voorwaarden zijn voor een goede gezondheid. Hierdoor ontstaan er weer nieuwe combinaties en toepassingen. Dit is vergelijkbaar met de wijze waarop yoga in het Westen allerlei nieuwe vormen heeft aangenomen. Veel beoefenaars van deze nieuwere massagevormen noemen hun werk eerder ‘Thaise Yoga Massage’ of zelfs alleen ‘Yoga Massage’, dan ‘Traditionele Thaise Massage’.

Zelf heb ik getraind in verschillende stijlen en vormen in het Westen en in Thailand en voel me thuis bij de naam ‘Thaise Yoga Massage’.